Some Day 7
" แล้วแต่มึงเลยชานยอล เดี๋ยวกูกลับเอง "
ชานยอลมองสบตากับแบคฮยอนที่แววตาไม่แสดงความรู้สึกอะไร ก่อนจะยกยิ้มให้กับประโยคสุดท้ายของแฟนตัวเอง เดี๋ยวกูกลับเอง
" เอางั้นเหรอวะ "
" อือ "
ชานยอลมองหน้าแบคฮยอนที่เอ่ยตอบมา พร้อมกับดวงตาที่มีแววสั่นไหวให้เห็นเพียงแวบเดียวก่อนจะกลับเป็นปกติ มือเรียวล้วงมือถือออกมากดพร้อมกับหันหลังเดินออกมาจากร่างสูงที่ยืนอยู่
" โทษทีนะ ซอฮยอนขับรถชานกลับเองได้ไหม เดี๋ยวชานให้คนรถตามไปเอาที่คอนโด "
" อ้าวแล้วชานจะไปไหนเหรอคะ "
ซอฮยอนแกล้งทำเป็นถามร่างสูงที่เดินเอากุญแจรถเบนซ์มายื่นให้
" พอดีต้องกลับกับ เมีย ไปก่อนนะโทษที "
" ชานคะ ชาน "
ซอฮยอนเอ่ยเรียกตามหลังร่างสูงที่เดินตามอีกคนไป ก่อนจะสะบัดหน้าอย่างไม่สบอารมณ์
ชานยอลที่เดินตามมาจนทันแบคฮยอนที่เดินกดโทรศัพท์อยู่ ก่อนมือหนาจะเอื้อมมาดึงมือถือจากมือเรียว แบคฮยอนหันมองตามมือถือก่อนจะเอ่ยบอกร่างสูงที่ยืนอยู่
"เอามือถือกูคืนมา"
"มึงจะโทรหาใคร"
"กูจะโทรหาใครก็เรื่องของกู เอามา"
" มึงบอกว่าจะไม่เล่นมือถือเวลาอยู่กับกู "
"จำได้ด้วยเหรอ " แบคฮยอนเอ่ยถามร่างสูงก่อนจะหัวเราะในลำคอ
"กูจำได้ทุกอย่าง แบคฮยอน"
"เหรอ แล้วจำได้ไหมว่ากูเป็นอะไรกับมึง"
"ทำไมกูจะจำไม่ได้"
"แล้วมึงเห็นคนอื่นสำคัญกว่ากูได้ไง ชานยอล"
"ถ้ากูเห็นคนอื่นสำคัญกว่ามึง กูไม่ยืนอยู่ตรงนี้หรอก"
" .................. "
แบคฮยอนมองหน้าชานยอลที่เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ก่อนจะสะบัดหน้าหนี
" ไป กลับบ้านกัน "
"ก็กลับไปสิ กลับไปกับแฟนเก่ามึงโน่นน่ะ"
"แบคฮยอน"
"ไม่ต้องเรียกกูเลย"
"หึงก็อย่าพาลดิ"
"กูไม่ได้หึง "
" จริงอ่ะ "
" เออ"
"นิดนึงก็ไม่หึงเลย"
" ทำไมกูต้องหึง "
" ขอโทษครับ ทีหลังจะไม่ทำแบบนี้อีก "
มือหนาวางลงบนหัวกลมพร้อมกับเอ่ยบอกร่างบางที่กำลังอยู่ในอารมณ์โมโห ดวงตาคมมองสบกับดวงตาเรียวที่เงยขึ้นมามอง
"แล้วรถมึงล่ะ"
"ให้ซอฮยอนขับกลับไป"
" นี่มึงให้เค้าเอารถมึงกลับไปเหรอ ชานยอล! "
"ก็ไม่งั้นเค้าจะกลับยังไงล่ะ กูก็รับปากเค้าไปแล้วว่าจะไปส่ง"
"มึงก็เลยทิ้งรถ แล้วเดินตามกูมาเนี่ยนะ"
"เออ"
"นั่นรถมึงนะ คันนึงไม่ใช่บาทสองบาท"
"แล้วไง มันไม่สำคัญเท่ามึงหรอก"
"ไม่ต้องมาพูดดีเลย "
" ทำไม เขิน? " ชานยอลแกล้งยื่นหน้ามาถามแบคฮยอนที่กลั้นยิ้มอยู่
"มึงต้องเทยัยนั่น แล้วขับรถมารับกูถึงจะถูก"
"เออน่า เดี๋ยวกูพากลับบ้านเอง"
"แล้วจะกลับยังไง แท็กซี่?"
" กุญแจรถครับคุณชาย "
"ขอบคุณครับ เดี๋ยวตามไปเอารถอีกคันกลับบ้านด้วยนะครับ"
"ครับคุณชาย"
แบคฮยอนนั่งมองร่างสูงที่รับกุญแจรถอีกคันที่ลูกน้องพ่อขับมาให้ ก่อนลูกน้องจะเดินไปขึ้นรถอีกคันขับออกไป
"บ้านมึงมีรถกี่คัน"
"ไม่รู้ ไม่เคยนับ " ชานยอลหันมาบอกแบคฮยอนที่ฟังแล้วเบะปากให้
"บ้านมึงก็ไม่น้อยไปกว่ากูหรอกมั้ง คุณหนูบยอน"
"ไม่จริง ถึงบ้านกูมีหลายคันแต่กูก็ใช้ของกูแค่คันเดียว"
"เหรอ"
"เออ คันนี้ซื้อใหม่เหรอ " ดวงตาเรียวมองที่รถคันใหม่เอี่ยมก่อนจะหันมาถาม
"เออ ซื้อใหม่"
" ซื้อทำไมวะ ที่มีอยู่ก็เยอะแยะแล้ว "
แบคฮยอนเอ่ยถามร่างสูงด้วยความสงสัย ก่อนจะมองใบหน้าคมที่โน้มมากระซิบตอบที่ข้างหู
" ก็เห็นเมียกูบอกว่าอยากได้รถกว้างๆ แคบๆมันเอาไม่มัน "
"นี่มึง...เอาจริง"
"เห้ย กูคนจริง เมียอยากได้ไรกูก็ต้องหาให้"
"กูหรือมึงกันแน่"
" ไปกลับบ้านได้แล้ว " ชานยอลหัวเราะก่อนจะลุกขึ้นดึงมือร่างบางให้เดินตามไปขึ้นรถ
****************
" รอแป๊ปนึง "
ชานยอลพยักหน้าให้แบคฮยอนที่หันมาขยับปากบอก ร่างสูงเดินไปนั่งรอที่มุมห้องพร้อมกับจงอินที่เดินมาด้วยกัน สายตาคมจ้องมองร่างบางที่ยืนดูรูปอยู่หน้าจอคอม ก่อนมุมปากจะยกยิ้มให้กับมุมทำงานของอีกคนที่ไม่ค่อยได้เห็นสักเท่าไหร่
"รักมากล่ะสิมึง "
"อืม"
"แต่ก่อนเวลากูถาม ไม่ชอบๆ ปากแข็งชิบหาย"
คิมจงอินส่ายหน้าให้เพื่อนที่นั่งเท้าคางมองเพื่อนตัวเล็กที่เดินไปเดินมาอยู่ ก่อนจะหันไปมองแฟนตัวเองที่เดินเข้ามาหา
"ดูเวทีกันเสร็จแล้วเหรอวะ"
"เออ"
"แล้วไอ้ฮุนล่ะ กลับแล้ว?"
"มันไปหาพี่ลู่ มีอะไร"
"พี่ฮีซอลชวนไปที่ร้าน วันนี้วันเกิดแก "
"เหรอ"
"เออ มึงโทรตามไอ้ฮุนให้ด้วยเดี๋ยวกูไปทำงานก่อน"
"เออ ตั้งใจทำงานนะครับที่รัก"
คิมจงอินแกล้งบอกแฟนตัวเล็กก่อนจะเบี่ยงตัวหลบม้วนกระดาษที่คยองซูฟาดลงมาที่ไหล่
"กวนตีน"
"แล้วรักป่ะ"
คิมจงอินเอ่ยถามคยองซูที่หันไปมองชานยอลที่นั่งอยู่ด้วย ก่อนร่างสูงจะหันมาบอก
"คิดซะว่ากูไม่อยู่ตรงนี้ก็แล้วกัน"
"กูไปทำงานดีกว่า"
"เห้ย ยังไม่ตอบเลย " มือหนาเอื้อมไปจับข้อมือเล็กของคยองซูไว้พร้อมกับแกล้งถาม
"เดี๋ยวกูกลับไปตอบที่ห้อง"
"โอเค " คิมจงอินเอ่ยบอกก่อนจะปล่อยให้คยองซูกลับไปทำงานต่อ
" มึงก็ไปแกล้งมัน "
ชานยอลหันมาบอกเพื่อนที่นั่งหัวเราะอยู่ ก่อนสายตาจะไปหยุดมองร่างบางที่ยืนจ้องหน้าอยู่กับพระเอกละครเวที
" พี่ตั้งใจแกล้งรึป่าวครับ"
" พี่จะแกล้งทำไมครับ "
"งั้นก็ช่วยตั้งใจถ่ายให้เสร็จเร็วๆด้วยครับ"
"แล้วพี่จะได้อะไรครับ"
ร่างบางที่กำลังจะหันหลังกลับไป หันกลับมามองยงฮวาที่เอ่ยถาม แขนเรียวยกขึ้นมากอดที่หน้าอกพร้อมกับเอ่ยบอก
"แล้วพี่อยากได้อะไรล่ะครับ"
"ถ้าบอกว่าอยากได้เราล่ะ"
มุมปากบางยกยิ้มให้ยงฮวา มือเรียวแตะที่ไหล่กว้างก่อนจะโน้มหน้าไปกระซิบบอกที่ข้างหู
"งั้นก็เสียใจด้วยนะครับ พอดีผมมีผัวแล้ว "
"................"
"แต่ถึงผมจะไม่มี "
"..............."
" ผมก็ไม่เอาพี่อยู่ดีครับ "
แบคฮยอนเอ่ยบอกก่อนจะเดินกลับไปหน้าจอคอม ใบหน้าเรียวเงยขึ้นมาสบตากับยงฮวาก่อนจะพูดออกมาให้คนอื่นได้ยิน
"รบกวนตั้งใจทำงานให้สมกับที่มหาลัยเค้าเลือกมาด้วยนะครับ"
"ใจเย็นกว่าที่กูคิดนี่หว่า" จงอินมองชานยอลที่นั่งจ้องแบคฮยอนอยู่ก่อนจะเอ่ยบอก
"ทำไม"
"นึกว่ามึงจะลุกขึ้นไปต่อยไอ้นั่นซะแล้ว "
"นั่นมันงาน กูไม่ก้าวก่ายหรอก แต่ถ้าข้างนอกกูไม่นั่งเฉยแบบนี้แน่"
"เสร็จแล้ว รอนานไหม "
ชานยอลส่ายหน้าให้แบคฮยอนที่เดินมาถาม มือหนายื่นไปดีดเบาๆที่ระหว่างคิ้วของร่างบาง
"ดีดกูทำไม " มือเรียวยกขึ้นมาลูบตรงที่ร่างสูงดีดเบาๆพร้อมกับถาม
"มันพันกันหมดแล้วคิ้วมึงน่ะ"
"ก็มันหงุดหงิด"
"กลับบ้านเลยไหม " ชานยอลใช้นิ้วโป้งลูบเบาๆบนหลังมือเรียวที่จับอยู่
"อือ เดี๋ยวต้องไปร้านพี่ฮีซอลด้วย"
" งั้นก็ป่ะ "
"กูกลับก่อนนะ เดี๋ยวเจอกันที่ร้านพี่ฮีซอล"
แบคฮยอนหันมาบอกคนอื่นที่พยักหน้ารับ ก่อนจะเดินตามร่างสูงที่กุมมือตัวเองอยู่ออกไป
"แวะกินข้าวก่อนไหม"
"อือ"
"เป็นไร เหนื่อย?"
"เออ ถ้าไม่เห็นว่าเป็นงานมหาลัย กูไม่ทำจริงๆนะ"
"เดี๋ยวก็เสร็จแล้ว อดทนหน่อย"
มือหนาละจากพวงมาลัยรถมาลูบหัวกลมที่ซบอยู่กับไหล่กว้างอย่างออดอ้อน พร้อมกับเสียงถอนหายใจเบาๆของร่างบาง
" ยังไม่แต่งตัวอีกเหรอ "
" เดี๋ยวค่อยแต่ง "
เสียงทุ้มเอ่ยตอบพร้อมกับสวมกอดร่างบางที่ใส่เพียงชุดคลุมอาบน้ำเดินออกมาจากห้องน้ำ ปลายจมูกโด่งไล่สูดดมกลิ่นหอมที่ซอกคอขาว
"หยุดเลยมึงอ่ะ"
" ก็ตัวมึงหอม "
"ไม่เอาชานยอล กูขี้เกียจอาบน้ำใหม่ " ร่างบางเบี่ยงตัวออกจากอ้อมแขนแกร่งที่กอดรัดเอวบางอยู่
"ใจร้ายว่ะ"
"ไม่ต้องมาบ่นเลย "
"งั้นจูบหน่อย"
"จูบอย่างเดียวนะ"
" ครับ "
ร่างบางที่โดนดันจนแผ่นหลังชิดกับผนังห้องเงยหน้าขึ้นมาริมฝีปากร้อนที่ประกบจูบลงมา สายตาคมมองสบตากับร่างบางโดยที่ริมฝีปากยังหยอกล้อกันอยู่ มือหนาเลื่อนลงมากระตุกปลายเชือกชุดคลุมที่ผูกกันไว้ออก ก่อนริมฝีปากร้อนจะละจากกลีบปากนุ่มมาจูบเบาๆที่ซอกคอขาว
" อื้ออ... "
แบคฮยอนหลุดเสียงครางออกมา เมื่อยอดอกบางถูกสะกิดเบาๆด้วยปลายนิ้วยาว ริมฝีปากหยักยกยิ้มให้ประโยคถัดมาของร่างบางที่เอ่ยบอกชิดใบหู
"กูให้สิบนาที แล้วอาบน้ำให้กูใหม่ด้วย"
*********************
"ทำไมมาช้าวะ "จงแดเงยหน้ามาถามแบคฮยอนที่เดินมานั่งลงข้างๆ
" รถมันติด "
"เหรอ ตอนกูมารถโล่งจะตาย" จงแดหันมาถามงงๆ
"เออ ก็มันติดตอนกูมาไง " แบคฮยอนเอ่ยบอกก่อนจะหันไปค้อนให้ชานยอลที่หัวเราะในลำคอ
"เดี๋ยวกูมานะ "
"เออ "
แบคฮยอนพยักหน้าให้ร่างสูงที่กระซิบบอก ก่อนชานยอลจะลุกไปนั่งโต๊ะรุ่นพี่ที่มีเซฮุนนั่งอยู่ด้วย
"คยองซูยังไม่มาเหรอ"
"เออ สงสัยรถติดเหมือนมึงนั่นแหละ "
จงแดที่นั่งคุยกับมินซอกหันมาตอบแบคฮยอนอย่างไม่ได้คิดอะไร
"คบกับชานยอลเป็นไงบ้างแบค "
" ก็ดี "
แบคฮยอนเอ่ยตอบมินซอกที่หันมาถาม ก่อนจะหันไปมองฮีซอลที่เดินเข้ามาทัก
"ว่าไงลูกสาว ได้เดือนมหาลัยเป็นผัวเหรอจ๊ะ "
"อิจฉาเหรอพี่ฮีซอล"
"เออกูอิจฉา อยากได้มันเป็นผัวบ้าง " ฮีซอลเอ่ยตอบแบคฮยอนที่ถามอย่างหมั่นไส้
"คงยากหน่อยนะพี่ฮีซอล มันหวงผัวมันจะตาย "
"เป็นกู กูก็หวงว่ะ " ฮีซอลหันไปบอกจงแดก่อนจะหัวเราะชอบใจ
"พี่ฮีซอลชวนยัยนั่นมาด้วยเหรอ "
ฮีซอลมองตามสายตาเรียวที่เอ่ยถาม ก่อนจะเห็นซอฮยอนที่เดินเข้ามากับกลุ่มเพื่อน
"ใครคงชวนมาล่ะมั้ง เจ๊ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ"
" หวัดดีพี่ "
คยองซูที่เดินเข้ามานั่งเอ่ยทักฮีซอลที่นั่งอยู่ ก่อนจะหันไปมองหน้าจงแดเป็นเชิงถามเมื่อเห็นแบคฮยอนที่นั่งหน้าบอกบุญไม่รับอยู่
"จงอินล่ะคยองซู เจ๊คิดถึง"
"มันแวะหารุ่นพี่มัน เดี๋ยวก็มาพี่ "
คยองซูหันไปมองจงอินที่แวะโต๊ะรุ่นพี่ ก่อนจะเห็นตัวต้นเหตุที่ทำให้เพื่อนนั่งหงุดหงิดอยู่เดินเข้าไปนั่งข้างๆชานยอล
"กูว่าจะไม่ละนะ"
แบคฮยอนที่นั่งมองซอฮยอนที่ลุกจากอีกโต๊ะมานั่งข้างชานยอลเอ่ยบอกออกมาเบาๆ มุมปากยกยิ้มก่อนจะลุกเดินออกไป
จงแดมองตามแบคฮยอนที่เดินออกไป ก่อนจะหันมามองคยองซูที่นั่งมองอยู่เหมือนกัน
"องค์แม่ลงว่ะ"
"กูว่าคืนนี้"
"ไม่ผัวมัน ก็อีนั่นอ่ะไม่รอด"
********************
แม่มาค่ะ555555555
เคลียร์ทางค่ะแม่จะเดิน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น