Some Day 1
ร่างบางที่นั่งอยู่บนที่นอน ขมวดคิ้วมองร่างสูงที่นอนด้วยกันเมื่อคืนอย่างไม่เข้าใจ โดยมีชานยอลที่ยืนจ้องหน้าร่างบางเพื่อรอคำตอบ แบคฮยอนนิ่งคิดอยู่สักพักก่อนจะล้มตัวลงนอนพร้อมกับบอกชานยอลที่ยืนอยู่
" มึงกลับห้องมึงไปเลยชานยอล อย่ามากวนตีนกู "
" กูถามจริงๆ "
" ไม่เอา "
" ทำไม "
" ไม่เอาก็คือไม่เอา กูไม่มีเหตุผล "
ใบหน้าเรียวที่ซบอยู่กับหมอนใบโตตวัดสายตามามองหน้าร่างสูงก่อนจะบอกด้วยอารมณ์ที่เริ่มจะหงุดหงิด
" มึงกลัวจะรักกู "
" ทำไมกูต้องกลัว "
" งั้นก็คบกับกูสิ "
" จะคบกันไปเพื่อไรวะ ทำไมติดใจกู? "
ชานยอลมองร่างบางที่ลุกขึ้นมานั่งถาม ผ้าห่มที่เลื่อนลงมากองอยู่ที่เอวบางเผยให้เห็นแผ่นอกเปลือยที่มีรอยรักกระจายอยู่ สายตาคมไล่มองก่อนจะสบกับดวงตาเรียว
" จะว่าไปมึงก็ไม่เลวนะ "
" มันก็ต้องแน่อยู่แล้ว " แบคฮยอนไหวไหล่ก่อนจะเชิดหน้าบอก
" ถ้ามึงไม่ได้กลัวจะรักกู ก็คบกันสิ "
" แล้วกูจะได้อะไรจากการคบมึง " แขนเรียวยกขึ้นมากอดที่อกก่อนจะถาม
" ก็ได้กูไง ได้เดือนมหาลัยเป็นแฟนไม่ใช่ง่ายๆนะ "
" ไม่ง่ายตรงไหนกูเห็นมึงนอนกับเค้าไปทั่ว "
" ก็แค่นอน "
" กูไปเอาเดือนมหาลัยปีอื่นก็ได้ป่าววะ "
" ปีไหนมันจะฮอตเท่ากูวะ "
" คิดยังไงจะคบกับกู กูเป็นยังไงมึงก็รู้ "
" กูไม่รู้หรอกว่ามึงเป็นยัง เหมือนมึงที่ก็ไม่รู้ว่ากูเป็นยังไง "
แบคฮยอนมองหน้าร่างสูงที่นั่งลงมาบนเตียง ก่อนจะนิ่งไปอย่างใช้ความคิด
" มึงจริงจังแค่ไหนวะ "
" ก็ต้องลองดู กูก็บอกมึงไม่ได้หรอก "
" เออๆ ก็ได้ ไปได้แล้วกูจะนอนต่อ "
ชานยอลหันไปมองแบคฮยอนที่เอ่ยบอกแบบไม่สนใจพร้อมกับมุดหน้าลงไปนอนซุกกับหมอนใบโต
" คีย์การ์ดสำรองมึงอยู่ไหน "
" อยู่ในลิ้นชักซ้าย ถามทำไม "
แบคฮยอนผงกหัวขึ้นมาถามก่อนจะมองตามร่างสูงที่เดินไปเปิดลิ้นชักหยิบคีย์การ์ดออกมา คีย์การ์ดอีกใบที่ไม่ใช่ของแบคฮยอนถูกวางลงบนโต๊ะข้างเตียง ชานยอลหยิบเสื้อมาสวมก่อนจะหันมาบอก
" คีย์การ์ดห้องกู มึงไม่มีเรียนใช่ไหมวันนี้ "
" ไม่มี "
" กูไปเรียนก่อน "
แบคฮยอนมองหน้าชานยอลที่ยังยืนอยู่อย่างงงๆ ก่อนปลายจมูกโด่งจะกดลงบนแก้มนุ่มของคนที่นอนอยู่บนเตียง
" มึงเป็นแฟนกู จำใส่หัวมึงไว้ด้วย "
*********************************
ประตูห้องถูกเปิดออกอีกครั้งในตอนหัวค่ำ ร่างบางที่ยังนอนหลับอยู่บนเตียงโดนสะกิดให้ตื่น ใบหน้าเรียวผงกจากหมอนใบโตมามองคนที่เดินเข้ามาปลุกด้วยสีหน้าหงุดหงิด
" อะไรของมึงอีก "
" นี่มึงยังนอนไม่ตื่นอีกเหรอวะ "
" กูตื่นแล้ว แล้วกูก็เพิ่งนอนเมื่อกี้อะไรของมึงเนี่ย "
กลุ่มผมสีบลอนด์ถูกมือเรียวขยี้จนฟูด้วยความหงุดหงิดที่โดนรบกวนการนอน ก่อนจะตวัดสายตาไปตามเสียงร่างสูงที่ตะโกนมาจากนอกห้องนอน
" ลุกมาแดกข้าว "
จานข้าวถูกยกมาวางตรงหน้าแบคฮยอนที่นั่งหน้างออยู่ ตาเรียวมองข้าวตรงหน้าก่อนจะเงยหน้าไปมองชานยอลที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
" ใครบอกมึงว่ากูหิว "
" หรือมึงไม่หิว ไม่หิวก็ไม่ต้องแดก "
มือเรียวเอื้อมมาคว้าจานข้าวตรงหน้าไว้ก่อนชานยอลจะดึงไป ตาเรียวตวัดสายตาค้อนให้ร่างสูง
" นี่กูเสียดายของนะ "
" มึงนอนทั้งวัน ทำไมกูจะไม่รู้ว่าหิว "
" ใส่ใจกูขนาดนั้นเลย แต่ก็ไม่แปลกหรอก กูสวยขนาดนี้ "
" เป็นแฟนกัน เค้าก็ต้องใส่ใจกันป่าววะ "
" จริงจังขนาดนั้นเลย "
" คบกันก็ต้องจริงจังป่าววะ หรือมึงอยากคบเล่นๆ เอากันเฉยๆก็ได้นะกูไม่ซีเรียส "
" ไม่เอา กูไม่เอาเซ็กส์เฟรนด์ "
" งั้นก็แดกๆเข้าไป "
ชานยอลเดินมานั่งลงข้างๆแบคฮยอนที่นั่งอยู่บนโซฟา มือเรียวกดเปลี่ยนทีวีไปเรื่อยๆ ก่อนจะหันมาถามชานยอลที่นั่งกดมือถืออยู่
" ไม่กลับห้องมึงล่ะ "
" จะให้กูนอนที่นี่ หรือมึงจะไปนอนห้องกู "
" ทำไมกูต้องไปนอนห้องมึง แล้วทำไมมึงต้องมานอนห้องกู "
แบคฮยอนที่นั่งดูทีวีอยู่ หันตะแคงเข้าหาร่างสูงก่อนจะถามอย่างงงๆ ชานยอลเงยหน้าจากมือถือมามองหน้าแบคฮยอนก่อนจะมองไล่ตามต้นขาขาวที่โผล่พ้นจากชายเสื้อที่ร่างบางสวมอยู่
" เป็นแฟนกันก็ต้องนอนด้วยกันไม่ใช่เหรอวะ "
" จำเป็น? "
" ไม่งั้นให้จะกูเอากะใคร "
" นี่มึงคบกูไว้เอา? "
" ก็มีส่วน "
ชานยอลหัวเราะเบาๆให้กำปั้นน้อยๆที่ชกลงมาที่ต้นแขนแกร่ง ร่างสูงหันไปก้มหน้ากดมือถือต่อก่อนจะชะงักเพราะเสียงเรียบๆของอีกคนที่เอ่ยบอก
" อย่าเล่นมือถือเวลาอยู่กับกู "
" ทำไมวะ "
" กูไม่ชอบ เพราะกูก็จะไม่เล่นเหมือนกัน "
ดวงตาเรียวปรายตามามองชานยอลที่เอ่ยถาม ก่อนจะบอกออกมาด้วยเสียงเรียบๆ
" กูคุยกับเพื่อน จะดูไหม "
" กูไม่สนและไม่อยากรู้ว่ามึงจะคุยกับใคร แต่กูไม่ชอบให้มึงสนใจอย่างอื่นมากกว่ากู "
" กูคุยเรื่องงาน โอเคทีหลังกูจะไม่ทำ หรือถ้าไม่งั้น "
" อะไร "
" มึงก็ทำให้กูสนใจมึงมากกว่าอย่างอื่นสิ "
แบคฮยอนละสายตาจากหน้าจอทีวีมามองชานยอลที่ยังก้มหน้ากดมือถืออยู่ ชานยอลมองมือถือที่ถูกแย่งไปโยนลงบนโซฟา พร้อมกับร่างบางที่ขยับกายมานั่งคร่อมบดสะโพกลงบนหน้าขาแกร่ง แขนเรียวคล้องที่ต้นคอแกร่ง มุมปากบางยกยิ้มให้ร่างสูงที่มองมานิ่งๆ
" ระวังไว้นะ ปาร์คชานยอล "
" ระวังมึงจะละสายตาจากกูไม่ได้ "
แบคฮยอนกระซิบเบาๆที่ข้างหูร่างสูง ก่อนจะถอยออกมามองสบตากันอย่างหยั่งเชิง
" กูก็อยากจะรู้เหมือนกัน ว่ามันจะรู้สึกยังไง "
ริมฝีปากหยักยกยิ้มให้ร่างบาง ที่แนบกลีบปากนุ่มหยุ่นลงมากับริมฝีปากร้อน เรียวลิ้นร้อนเกี่ยวพันกันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ที่ร่างบางสวมอยู่ถูกล่นลงมากองอยู่ที่ต้นแขนเรียว สะโพกกลมถูกฟ้อนเฟ้นด้วยมือสากพร้อมๆกับริมฝีปากที่ไม่ยอมละออกจากกัน สายตาคมไล่มองร่างเกือบเปลือยที่เอนกายลงบนโซฟาตรงหน้า เสื้อนักศึกษาที่ร่างสูงสวมอยู่ถูกถอดออกไปกองที่พื้นพร้อมเสียงกระซิบบอกข้างหูที่เริ่มแหบพร่า
" รับรองว่ากูจะไม่ละสายตาจากมึงเลย แบคฮยอน "
" กลับห้องมึงไปเลย "
" มึงยั่วกูเองนะ แบคฮยอน "
ชานยอลหัวเราะขำร่างบางที่นอนหมดแรงอยู่ข้างกัน ใบหน้าเรียวซุกเข้าหาหมอนใบโตพร้อมกับนอนนิ่งไม่ขยับเขยื้อนร่างกาย
" นี่กูยังอุตส่าห์เห็นใจมึงที่มีเรียนพรุ่งนี้เช้านะ " ชานยอลบอกก่อนจะยื่นมือมารับหมอนที่อีกคนขว้างมาไว้
" แบคฮยอน! "
" อะไร "
" อย่าเขวี้ยงของใส่กูแบบนี้ กูไม่ชอบ "
ใบหน้าเรียวหันมามองชานยอลที่เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงดุๆอย่างตกใจ ก่อนจะสะบัดหน้ากลับไปซุกกับหมอนเหมือนเดิม มือหนาดึงร่างบางให้หันมาหา ก่อนจะโดนอีกคนสะบัดตัวใส่
" ไม่ต้องมาจับกู "
" เป็นอะไร มึงทำนิสัยไม่ดีใส่กูก่อนนะ "
" เป็นอะไร ไหนบอกกูสิ " ใบหน้าเรียวหันมามองร่างสูงที่ถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง
" อย่าขึ้นเสียงใส่กู กูไม่ชอบ กูไม่ชอบคนเสียงดัง "
" เออ กูจะพยายาม "
ชานยอลเอ่ยปากรับคำร่างบางก่อนจะดึงให้เข้ามาในอ้อมกอด แบคฮยอนมองหน้าอีกคนนิ่งๆก่อนจะซุกหน้าเข้าหาอกกว้างแล้วหลับตาลงอย่างอ่อนเพลีย
ดวงตาเรียวลืมขึ้นมาในตอนเช้า เพราะแรงสะกิดและเสียงเรียกของร่างสูงที่ลุกขึ้นจากที่นอน
" มึง ตื่นได้แล้ว "
" อือ "
" ลุกไปอาบน้ำ เสร็จแล้วไปที่ห้องกูด้วย "
" อือ "
" เข้าใจป่าววะเนี่ย "
" เออ รู้แล้ว "
แบคฮยอนลืมตามาตอบชานยอลก่อนร่างสูงจะหันหลังเดินออกไป ร่างบางนอนอยู่บนที่นอนสักพักก่อนจะลุกเดินไปเข้าห้องน้ำพร้อมกับเสียงบ่นไม่หยุดทันทีที่เท้าเรียวแตะพื้น
" เชี่ย เอาแรงมาจากไหนนักวะ โอ๊ย "
แบคฮยอนที่แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว เดินเข้าไปในห้องที่อีกคนบอกไว้ ก่อนจะเดินตามกลิ่นหอมของอาหารไปหยุดอยู่ที่โต๊ะอาหาร ใบหน้าเรียวปรายตามองอาหารเช้าในจานก่อนจะนั่งลง
" กินดิ เสร็จแล้วจะได้ไปเรียน "
" ทำเป็นด้วยเหรอวะ นึกว่าเอาเป็นอย่างเดียว "
" ปากดีแต่เช้านะมึง หรืออยากจะลองบนโต๊ะอาหารครับ "
" กวนตีน "
" เลิกเรียนกี่โมง "
" บ่ายสาม "
" กูเลิกบ่ายสอง เดี๋ยวกูไปรอที่คณะมึง "
" รอกูทำไม "
" แล้วมึงจะกลับยังไง "
" กูก็ขับรถกลับไง "
" มึงต้องไปกับกู "
" ทำไมกูต้องไปกับมึงวะ "
" ก็มึงกับกูเป็นแฟนกันไง "
" ไม่เห็นจำเป็น "
แบคฮยอนที่เดินตามชานยอลลงมาด้านล่างคอนโด หยุดยืนอยู่ข้างรถ Lamborghini ก่อนจะหันไปมองหน้าชานยอลที่เดินตามหลังมา
" เปิดประตูให้กูด้วย "
" เปิดเองไม่เป็น? "
" กูเป็นแฟนมึงนะ ชานยอล "
ชานยอลส่ายหน้าให้ร่างบางที่ขึ้นไปนั่งยิ้มอย่างพอใจบนรถหลังจากประตูถูกเปิดและปิดให้โดยร่างสูง
" รถอะไรวะ แพงก็แพงแคบก็แคบ นั่งก็ได้แค่สองคน ตอนซื้อนี่ได้คิดป่ะ "
" แล้วมึงจะเอารถกว้างๆไปทำไร เวลาไปก็ไปแค่สองคนอยู่ดี "
" พอดีกูชอบกว้างๆมากกว่า แบบนี้มันแคบไปเวลาเอากันมันไม่สะดวก "
" เอารถตู้เลยไหม ที่บ้านกูมีอีกหลายคัน "
ชานยอลหันไปบอกแบคฮยอนที่เบะปากให้ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างขำๆ รถคันหรูขับออกจากคอนโดมาตามท้องถนน ก่อนจะมาจอดที่หน้าคณะนิเทศ
" เดี๋ยวเลิกแล้วกูมารับ "
" เออ "
" เดี๋ยว "
" อะไรอีก "
" ไม่จูบลากูหน่อยเหรอ "
แบคฮยอนเปิดประตูรถลงไปก่อนจะหันมาเบะปากให้ร่างสูงที่นั่งหัวเราะอยู่ในรถ ร่างบางมองตามรถคันหรูที่ขับออกไปก่อนจะหันไปเจอกับสายตาทุกคู่ที่มองมาอย่างสงสัย ใบหน้าเรียวเชิดขึ้นก่อนจะเดินเข้าไปในคณะอย่างไม่ใส่ใจ
" เมื่อกี้มึงมากับชานยอลเหรอวะ "
แบคฮยอนมองหน้าจงแดที่เอ่ยถามอย่างสงสัย ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงข้างกัน
" เออ "
" ทำไมมาด้วยกัน เป็นไปไม่ได้ " จงแดพึมพำกับตัวเองอย่างไม่อยากจะเจอในสิ่งที่เห็น
" มึงก็ไปถามคนอื่นดิ ว่าเค้าเห็นแบบมึงรึป่าว" แบคฮยอนแกล้งบอกจงแดก่อนจะขำเพื่อนที่ยังอึ้งไม่หาย
" แล้วคยองซูไปไหนวะ "
" ยังไม่มา " แบคฮยอนพยักหน้ารับก่อนจะหันไปเล่นมือถือต่อ
" เมื่อกี้มึงว่าไงนะ "
"มันมากับไอ้ชานยอล"
"จริงอ่ะ"
"เออ กูมากับมัน " แบคฮยอนหันมาตอบคยองซูแทนจงแดที่กำลังจะอ้าปากตอบ
"มาด้วยกันได้ไงวะ มึงไปล้มหัวกระแทกพื้นมารึป่าว สมองกลับเหรอ "
"แปลกตรงไหนวะ ก็แค่มากับมัน" แบคฮยอนบอกอย่างไม่สนใจก่อนจะหันไปฟังอาจารย์สอนต่อ
"มึงกลับเลยรึป่าวไอ้ชาน " โอเซฮุนเอ่ยถามเพื่อนสนิทที่เดินมาด้วยกัน
"เดี๋ยวกูจะไปนิเทศ"
"นัดสาวไว้เหรอวะ"
"เดี๋ยวไปเจอคู่ปรับอีกหรอก กูบอกมึงแล้วให้เอาสาวคณะอื่น"
ชานยอลหัวเราะในลำคอให้เซฮุนกับจงอิน ที่เอ่ยบอกด้วยความเป็นห่วง ก่อนพากันเดินไปขึ้นรถที่จอดอยู่
"พี่ชานยอล ไปดูหนังกับเยรินไหมคะ"
"คงไปไม่ได้หรอกครับ พอดีพี่ชานยอลเค้าต้องพา เมีย ไปชอปปิ้ง"
ชานยอลหันไปมองมือเรียวของแบคฮยอนที่วางลงบนไหล่กว้าง พร้อมด้วยรอยยิ้มหวานที่หันไปบอกเยริน รุ่นน้องในคณะนิเทศที่เดินเข้ามาทักชานยอล
"เมีย? พี่ชานยอลมีแฟนแล้วเหรอคะ "
"บอกน้องเค้าไปสิชาน"
"ครับ พี่มีแฟนแล้ว"
"ใครคะ ทำไมเยรินไม่เห็นรู้เรื่องเลย"
" ก็ยืนอยู่นี่ไงครับ "
มือหนาเอื้อมมาจับที่เอวร่างบางก่อนจะบอกเยรินที่นั่งอยู่ รอยยิ้มมุมปากถูกส่งให้แบคฮยอนที่แกล้งยิ้มอยู่ ก่อนรุ่นน้องจะเดินออกไปอย่างงงๆ
" มือมึงอ่ะ ปล่อยกูได้แล้ว " แบคฮยอนกัดฟันบอกชานยอลที่ยังไม่ยอมปล่อยมือจากเอวบาง ก่อนจะหันไปเจอสายตาเพื่อนในโต๊ะที่นั่งงงกันอยู่
" เมื่อกี้ "
" มึงสองคน "
"บอกว่าไงนะ"
"กูกับมันตกลงคบกันแล้ว " ชานยอลเอ่ยบอกทุกคนในโต๊ะอีกรอบ
" คบกัน? "
" เป็นแฟนกัน? "
"เออ ได้กันแล้วด้วย"
"จริงเหรอวะไอ้แบค"
คยองซูหันมาถามแบคฮยอนที่นั่งเท้าคางฟังแบบไม่ทุกข์ไม่ร้อนอะไร ก่อนใบหน้าเรียวจะพยักหน้าให้
"มึงได้กันตอนไหนวะ"
"อย่าบอกนะว่าคืนนั้น"
"เออ คืนนั้นแหละ"
"สงสัยอะไรกันนักวะ " แบคฮยอนหันมาถามเพื่อนด้วยความสงสัย
"ปกติมึงสองคนอยู่ใกล้กันได้ที่ไหน กัดกันยังกับหมา"
"นี่ไง กูก็ไม่เห็นกัดกันนิ" แบคฮยอนแกล้งหันไปซบไหล่ชานยอลท่ามกลางสายตาเพื่อนที่นั่งอึ้งกันอยู่
"มีอะไรอีกป่ะ กูจะได้กลับบ้าน " แบคฮยอนขยับตัวกลับมานั่งเหมือนเดิมก่อนจะถามเพื่อนที่นั่งอยู่
"เออ ไปไหนก็ไปเถอะ" จงแดเอ่ยปากบอกคู่รักคู่ใหม่ ก่อนจะมองตามสองคนที่เดินเคียงกันออกไป ท่ามกลางสายตาทุกคู่ที่นั่งอยู่แถวนั้น
"พวกมึงว่าไงวะ" คยองซูหันมาถามแจแด เซฮุน จงอินที่นั่งอยู่
"ขอเวลากูแป๊ปนึง กูช็อคอยู่ " จงแดยกมือก่อนจะบอก
"มันไม่ตีกันตายเหรอวะ"
"กูก็ว่าไม่รอด"
"ก็ต้องรอดูไป กูว่ามันสองคน"
" อาจจะเหมาะกันที่สุดแล้วก็ได้ใครจะไปรู้ "
************************************
ส่วนใหญ่เค้าจะตีกันบนเตียง
55555555555555555555555
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น