Some Day 13
" ไหนมึงบอกมีอะไรให้กูดูไง "
" ตามกูมาดิ "
แบคฮยอนเดินตามร่างสูงที่เดินนำไปทางหลังบ้าน ดวงตาเรียวหรี่มองหมาตัวโตที่นอนอยู่ด้วยกันสองตัว หนึ่งตัวคือเจ้าบัดดี้หมาของชานยอลที่นอนกระดิกหางอยู่ ส่วนอีกตัวไม่เคยเห็นมาก่อน
" ซื้อหมามาใหม่เหรอวะ "
" เปล่า ไม่ได้ซื้อบัดดี้มันพามา "
" บัดดี้พามา? "
" เออ "
" พามาจากไหน "
" แถวนี้ล่ะมั้ง ไม่รู้เหมือนกัน " มือหนาลูบที่หัวหมาอีกตัวพร้อกกับหันมาตอบแบคฮยอนที่ถามด้วยใบหน้าสงสัย
" ไม่มีเจ้าของเหรอวะ "
" ไม่รู้ไม่เห็นมีใครมาตามหา "
" ชื่อไร "
" ชื่อ ลักกี้ "
" ตัวผู้ ตัวเมีย "
" ตัวเมีย "
" ก็เป็นแฟนบัดดี้น่ะสิ "
" มั้ง "
"หงิง..หงิง.. "
" เสียงไรอ่ะ เหมือนเสียงลูกหมาเลย "
" ก็ที่กูจะพามาดูไง " ชานยอลเงยหน้ามาตอบก่อนจะจูงมือเรียวให้เดินตามเข้าไปในกรงใหญ่
" ลูกหมาเหรอ ลูกใคร "
" ลูกกูมั้ง "
" มึงเอากับหมาเหรอชานยอล " แบคฮยอนหันไปถามหลังจากอีกคนตอบกวนประสาท
" กูจะเอาหมาทำไม เอามึงมันส์กว่าตั้งเยอะ "
" โอ๊ย เอาหมามาเทียบกับกูไม่ได้หรอก เทียบไม่ติด "
"มีกี่ตัว กูจับได้ป่ะแม่มันจะกัดกูป่าว"
" 9 ตัว จับได้ มันไม่หวงลูกหรอก "
" น่ารักดีว่ะ ยังไม่ลืมตาเลยอ่ะ " มือเรียวอุ้มลูกหมาตัวอ้วนขึ้นมาดูก่อนจะหันมายิ้มบอกชานยอลที่นั่งเท้าคางมองอยู่
" น่ารักไม่เท่ามึงหรอก "
" ปากหวานอีกแล้วนะป๋า "
" แล้วป๋าจะได้อะไรป่ะ "
" หวังผลตลอดมึงอ่ะ แล้วจะเลี้ยงหมดนี่เลยเหรอ "
" ไม่หรอก เดี๋ยวมันโตหน่อยก็ให้คนอื่นไปเลี้ยง "
ชานยอลนั่งมองแบคฮยอนที่นั่งอุ้มหมาขึ้นมาผลัดดูทีละตัว ใบหน้าเรียวคลี่ยิ้มออกมาจนเต็มแก้ม จนแบคฮยอนรู้สึกตัวหันมามองอีกคนอย่างแปลกใจ
" มองกูทำไม ชานยอล "
" ไม่เจอกันแค่สองวัน ทำไมกูคิดถึงมึงจังวะ "
"แบคฮยอนนน..."
"พี่ยูรา หวัดดีครับ" แบคฮยอนที่นั่งจัดดอกไม้แบบเก้ๆกังๆอยู่กับแม่ชานยอลหันไปทักทายยูราที่เดินเข้ามาในบ้าน
"มาตั้งแต่เมื่อไหร่"
"เมื่อตอนกลางวันครับ"
"เหรอ มาค้างใช่ไหม"
"ครับ "
"แล้วตาชานไปไหนคะแม่"
"อาบน้ำอยู่ข้างบนจ๊ะ "
"แบคมาก็ดีเลย พี่จะให้ช่วยดูกระเป๋าคอลเลคชั่นใหม่ให้หน่อย"
"ได้ครับพี่ยููรา"
"ยืมตัวลูกสะใภ้แป๊ปนึงนะคะแม่"
"ยืมแม่น่ะยืมได้ แต่ถ้าน้องชายเราลงมารายนั้นคงไม่ให้ยืม"
"เดี๋ยวแบคมาช่วยต่อนะครับ" แบคฮยอนหันมายิ้มบอกพร้อมกับวางดอกไม้ในมือลงบนโต๊ะ
"จ๊ะ"
แม่ชานยอลเอ่ยบอกยิ้มๆก่อนจะมองตามแบคฮยอนที่เดินไปนั่งกับยูราอีกมุมนึงของห้องนั่งเล่น
"แบคว่าใบนี้สวยกว่าครับ" นิ้วเรียวชี้ที่กระเป๋าบนหน้าจอมือถือของหญิงสาว
"ใช่ไหม พี่ก็ว่าใบนี้สวยกว่า"
"ทำอะไรกันน่ะ " เสียงทุ้มของร่างสูงที่เดินมาข้างหลังเอ่ยถามสองคนที่นั่งหัวชนกันอยู่อย่างไม่ไว้ใจ
"ตาชาน! พี่ตกใจหมด"
"ตกลงทำอะไรกันอยู่ครับ"
"พี่ยูราเลือกกระเป๋าอยู่ " แบคฮยอนหันมาตอบชานยอลที่เดินอ้อมมานั่งลงข้างๆ
"กระเป๋าอีกแล้วเหรอ"
"แหม...ไม่ได้ให้เราซื้อให้หรอกน่า สบายใจได้ "
"ผมก็ยังไม่ได้พูดอะไรซะหน่อย หิวรึยัง " ชานยอลบอกพี่สาวขำๆก่อนจะหันมาถามร่างบางที่นั่งอยู่
" อือ "
"รอแป๊ปนึง พ่อน่าจะใกล้ถึงแล้ว"
"เปิดเทอมนี้ไปฝึกงานแล้วใช่ไหมตาชาน" ยูราเงยหน้าจากมือถือมาถามน้องชาย
"ครับ"
"ดีแล้ว คุณพ่อจะได้มีคนช่วยงาน" ยูราเอ่ยบอกก่อนจะหันไปมองเสียงรถยนต์ที่แล่นเข้ามาจอด
"สงสัยคุณพ่อมาแล้ว" ชานยอลหันไปมองตามก่อนจะหันมาบอกแบคฮยอนที่นั่งอยู่
"กลับมาเแล้วเหรอคะคุณพ่อ"
"วันนี้ลูกสาวพ่อกลับเร็วกว่าพ่อได้ยังไงเนี่ย " ปาร์คชินยังเอ่ยถามยูราที่เดินเข้าไปกอดก่อนจะหันมามองร่างบางที่ก้มหัวให้
"แล้วนี่ แบคฮยอนใช่ไหม "
"ครับ บยอนแบคฮยอนครับ"
"เดี๋ยววันไหนต้องนัดทานข้าวกับบ้านเราบ้างแล้วล่ะ" ปาร์คชินยังเอ่ยบอกแฟนลูกชายที่นั่งทานข้าวอยู่ด้วยกัน
"ครับคุณพ่อ"
"แล้วเป็นไง ลูกชายพ่อรังแกอะไรเรารึป่าว"
"ก็...ไม่ครับ" แบคฮยอนหันไปมองหน้าชานยอลก่อนจะหันมายิ้มตอบปาร์คชินยัง
"ถ้ามันแกล้งอะไรฟ้องพ่อได้นะ เดี๋ยวพ่อจัดการให้"
"ได้เลยครับ " แบคฮยอนหันมายิ้มให้ชานยอลที่ส่ายหน้าขำร่างบางที่ใครๆก็พากันเอาอกเอาใจ
"แล้วจะแต่งกันเมื่อไหร่ เรียนจบ? " ปาร์คชินยังที่นั่งอยู่กับลูกชายสองคนที่โต๊ะหน้าบ้านเอ่ยถามออกมา
"น่าจะแบบนั้นครับ"
"ก็ไปขอหมั้นเค้าไว้แล้วไม่ใช่รึ"
"ขอกับป๊าเค้า แต่ยังไม่ได้ขอกับเจ้าตัวเลยครับพ่อ"
"กลัวอะไร ลูกชายพ่อทั้งคนใครจะปฏิเสธ"
"ไม่ได้กลัวครับ แค่รอเวลาอยู่ "
ปาร์คชินยังหันไปมองหน้าลูกชายที่นั่งมองคนรักกับแม่และพี่สาวที่นั่งหัวเราะหันอยู่ในบ้าน ก่อนจะตบที่ไหล่กว้างเบาๆ
*****************************************************
" ยังไม่เลิกงานเหรอ " แบคฮยอนเอ่ยถามคนที่ยุ่งๆตั้งแต่เริ่มไปฝึกงาน ก่อนจะเหลือบไปมองเวลาที่อยู่บนผนังห้อง 18.30 น.
" เพิ่งเลิกประชุม " เสียงทุ้มเอ่ยตอบมาตามสาย
" แล้วจะกลับกี่โมง " ร่างบางที่กดเปลี่ยนช่องทีวีไปเรื่อยๆเอ่ยถามออกมา
" วันนี้น่าจะกลับไปบ้านพร้อมพ่อวะ "
" เหรอ "
" เดี๋ยวพรุ่งนี้กลับ พรุ่งนี้วันศุกร์ "
" กลับวันนี้ไม่ได้เหรอ เมื่อวานก็ไม่ได้กลับ "
" .................. "
" กูยังไม่ได้กินข้าวเลยนะ "
" แล้วทำไมไม่กิน " น้ำเสียงติดเป็นห่วงเอ่ยถามออกมา
" ก็รอมึงไง โทรไปก็ไม่รับ "
" ขอโทษที่กูไม่ได้บอกว่ามีประชุม "
" กูไม่ได้ว่าอะไร "
" ถ้ากลับกว่าจะถึงก็คงดึก "
" อือ "
" รอไหวรึป่าว "
" ไหว....แล้วอีกอย่าง "
"ป๋าไม่คิดถึงหนูเลยเหรอ"
รถยนต์หรูคันเดิมที่เคยนั่งแล่นมาจอดหน้าคอนโดประโยคสุดท้ายที่ร่างบางเอ่ยบอกชานยอล "ป๋าไม่คิดถึงหนูเลยเหรอ" แบคฮยอนที่นั่งรออยู่หน้าคอนโดเดินมาขึ้นรถที่แล่นเข้ามาจอด หัวกลมซบลงกับไหล่กว้างพร้อมกับเอ่ยอ้อน
" คิดถึงจังเลย "
" กูกลับไปทำกับข้าวให้กินก็ได้ "
รามยอนที่ซื้อมาจากร้านสะดวกซื้อใกล้ๆคอนโดถูกยื่นให้แบคฮยอนที่นั่งรออยู่หน้าร้าน มือเรียวหยิบตะเกียบคีบเส้นขึ้นมาเป่าให้หายร้อน
" เหนื่อยไม่ใช่เหรอมึงน่ะ "
" ก็เหนื่อย แต่ก็ดีกว่าให้มึงกินรามยอนป่าววะ " ชานยอลเอ่ยตอบพร้อมกับกินรามยอนได้ด้วย
" ไม่เป็นไร กูกินได้ " แบคฮยอนหันมาตอบพร้อมกับรับขวดน้ำที่อีกคนส่งมาให้
" แค่ได้กินกับมึงก็พอ "
**************************************
"กูว่าเอาเป็นแว่นตาไหม"
" เออ ก็ดี " แบคฮยอนหันมามองคยองซูที่เสนอความคิดเห็นก่อนจะเอ่ยตอบ ก่อนจะหันไปมองจงแดที่พูดต่อ
" หรือจะเอาหมวก "
" หมวก? "
" กระเป๋าไหม "
" กูว่าแว่นตาน่าจะโอสุด "
" งั้นก็แว่นตา "
" แล้วเอาใครเป็นแบบ ผู้หญิงหรือผู้ชาย "
" ไม่เอาผู้หญิงกูรำคาญ " แบคฮยอนเบะปากก่อนจะเอ่ยบอก
" งั้นผู้ชาย เอาใครดีวะ" จงแดเอ่ยถามก่อนจะหันไปมองหน้าคยองซู
" จงอิน? มันเป็นแบบให้เราบ่อยแล้วนะ จะเอามันอีกเหรอวะ"
" เออจริง " จงแดเอ่ยบอกก่อนจะหันไปมองหน้าแบคฮยอน
" ผัวกูเหรอ"
" เออ ชานยอลนั่นแหละ คราวที่แล้วก็ได้คะแนนดี กูว่าจารย์แม่งแอบชอบชานยอลป่าวว่ะ" จงแดเอ่ยบอกก่อนจะหัวเราะ
" เออ เดี๋ยวกูบอกมันให้ แต่ช่วงนี้มันยุ่งๆว่ะ "
" มึงลองถามมันดูก่อน ถ้าไม่ว่างจะได้หาคนอื่น "
" เออ "
" อยากได้อะไร "
ชานยอลที่กลับมาในตอนหัวค่ำหลังจากเลิกงาน ยืนกอดอกมองอาหารที่วางเรียงกันอยู่บนโต๊ะก่อนจะเงยหน้ามาถามอีกคนที่นั่งยิ้มหวานอยู่อีกฝั่งของโต๊ะอาหาร
" อยากได้อะไรที่ไหนกัน กูเห็นมึงทำงานมาเหนื่อยๆ "
" เอาความจริง "
" พอจะมีเวลาไหม เป็นนายแบบให้กูหน่อยดิ "
" นายแบบ? "
" เออ โปรเจคสุดท้ายแล้วที่กูต้องทำส่ง " แบคฮยอนลุกเดินมากอดร่างสูงจากด้านข้างพร้อมกับซบที่ไหล่กว้าง
" แบบอะไร "
" แว่นตา ไม่มีใครเหมาะเท่าผัวกูแล้ว นะ....ชานยอลนะ "
" .......................... "
" ถ้าไม่ว่างก็ไม่เป็นไร กูรู้ว่ามึงก็ยุ่งเรื่องฝึกงานเหมือนกัน "
" เสาอาทิตย์หน้าล่ะกัน ทันไหม "
" มึงจะเป็นนายแบบให้กูเหรอ "
" เออ กูก็ต้องยอมรับความจริงตามที่มึงบอกนั่นแหละ ใครจะมาหล่อเท่ากู "
ร่างบางที่เงยหน้ามามองอย่างดีใจในตอนแรก เบะปากนิดๆก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่เก้าอี้เหมือนเดิม
" อาหารทั้งหมดนี่ ทำเอง? "
" ซื้อมาสิ ถ้ากูทำห้องคงไฟไหม้หมดแล้วแหละ "
" ต้องลงทุนขนาดนี้เลยเหรอวะ "
" เมียเอ่ยปากขอขนาดนี้ บอกคำเดียวกูก็ทำให้แล้ว "
**************************************
" งานยุ่งมากเลยเหรอ " แบคฮยอนเอ่ยถามขณะนั่งกอดเข่ารอชานยอลเปิดแผ่นหนังที่ซื้อมาใหม่
" อืม ก็ยุ่ง " เสียงทุ้มเอ่ยตอบก่อนจะลุกเดินมานั่งกางขาออกให้อีกคนนั่งซ้อนด้านหน้า
" แค่ฝึกงานไม่ใช่เหรอ "
" ก็แค่ฝึกงาน แต่กูก็อยากทำให้มันออกมาดีๆ เดี๋ยวพอเรียนจบก็ต้องเข้าไปทำจริงๆ "
แบคฮยอนที่นั่งฟังอีกคนพูดอยู่ ขยับตัวเงยขึ้นมามองหน้าอีกคน
"กูอยากให้พนักงานเค้ายอมรับที่ผลงานกู ไม่ใช่ยอมรับเพราะเป็นลูกเจ้าของบริษัท"
"โห....ป๋าโคตรแมนอ่ะ" แบคฮยอนที่เงียบฟังอยู่จนจบเอ่ยบอกก่อนจะหัวเราะชอบใจ
"เมียกูจะได้บอกคนอื่นได้ไง ว่าผัวเก่งขนาดไหน "
"เดี๋ยวกูซื้อโฆษณาให้เลย คนจะได้รู้ทั้งประเทศ"
"กวนตีนละ"
มือหนาดันหน้าเรียวให้หันมาหาพร้อมกับฟัดแก้มนุ่มอย่างหมั่นเขี้ยวก่อนจะปล่อยให้หันกลับไปดูหนังที่เล่นอยู่ ชานยอลก้มลงมามองคนในอ้อมแขนที่ทำท่าจะหลับ
"ง่วงเหรอ"
"อือ.."
"ง่วงก็ไปนอน"
"หนังยังไม่จบเลย"
"เดี๋ยวค่อยดูวันหลัง"
แบคฮยอนพยักหน้ารับก่อนจะลุกเดินนำไปรอที่ห้องนอน ชานยอลแทรกตัวเข้ามาในผ้าห่มที่มีอีกคนนอนอยู่ก่อนจะสอดแขนเข้าไปดึงให้ซุกเข้ามาในอ้อมกอด
"พรุ่งนี้จะไปไหนรึป่าว" ชานยอลเอ่ยถามก่อนอีกคนจะหลับไปก่อน
"ไม่อ่ะ ไม่อยากไปไหน"
"อยากนอนกอดมึงมากกว่า"
***********************************************
"ทำท่าไหนชานยอลมันถึงยอมมาเป็นแบบให้วะ " จงแดกระซิบถามแบคฮยอนที่ยืนมองชานยอลแต่งหน้าอยู่
"ท่าไหนกูก็จำไม่ค่อยได้ มันหลายท่า"
"กูไม่น่าถามมึงเลย" จงแดบอกพร้อมส่ายหน้าแบคฮยอนที่หัวเราะ
"ตากล้องพร้อมแล้วใช่ไหม" แบคฮยอนหันมาถามคยองซูที่เดินเข้ามาหา
"เออ เดี๋ยวชานยอลแต่งตัวเสร็จก็ถ่ายได้เลย"
"อือ รอแป๊ปนึง" แบคฮยอนเอ่ยบอกก่อนคยองซูจะเดินกลับไป
"เสร็จแล้วจ้าน้องชานยอล หล่อที่สุดเลย"
ช่างแต่งหน้าสาวประเภทสองเอ่ยบอกร่างสูงที่นั่งหลับตาอยู่ ก่อนจะหันไปเจอแบคฮยอนที่เดินมายืนมองอยู่ด้านหลัง
" อุ๊ย! เมียมา "
ช่างแต่งหน้ายิ้มให้แบคฮยอนก่อนจะเดินออกไป ดวงตาเรียวไล่มองใบหน้าคมที่ได้รับการแต่งหน้าพร้อมกับผมที่เพิ่งไปทำสีมาใหม่เพื่อถ่ายโฆษณาโดยเฉพาะ
"หล่อมากๆ ผัวกูหล่อที่สุดอ่ะ"
"ไม่ต้องชม ยังไงกูก็ถ่ายให้อยู่แล้ว"
"งั้นถ่ายเลยนะ เสร็จแล้วจะได้กลับบ้านกัน"
"อืม"
ดวงตาเรียวมองในจอคอมที่ปรากฎภาพที่ตากล้องกำลังถ่ายนายแบบอยู่ คยองซูที่ยืนอยู่ข้างกันหันมามองหน้าเพื่อนก่อนจะบอกอย่างหมั่นไส้
"แลดูพราวกับผัวตัวเองมาก"
"ตอนจงอินถ่ายมึงก็มองมันแบบนี้แหละ คยองซู"
แบคฮยอนหันมามองหน้าเพื่อนก่อนจะสวนกลับ ใบหน้าเรียวหันกลับไปมองร่างสูงตัวจริงโดยไม่ผ่านหน้าจอ
"แต่มันดูดีจริง แบบถ้าเป็นผู้หญิงกูคงละลายตรงนี้แหละ "
จงแดที่ยืนอยู่ด้วยเอ่ยชมร่างสูง แบคฮยอนยกยิ้มมุมปากนิดๆก่อนจะเอ่ยบอกเพื่อน
"ร้อนแรงกว่าผัวกูก็พระอาทิตย์แล้วแหละ"
"ตกลงเอารูปนี้นะ " จงแดหันมาถามอีกสองคนที่ยืนดูรูปอยู่เพื่อความมั่นใจ
"เออ "
"รูปนี้แหละ กูชอบ"
"มึงก็ชอบทุกรูปนั่นแหละ" จงแดหันมาบอกแบคฮยอนที่ยักไหล่ให้
"โอเคตามนี้นะ เดี๋ยวกูจะเอาวีดีโอไปตัดต่อก่อน" คยองซูเอ่ยถามอีกรอบ
"เออ "
"จริงๆก็ไม่ค่อยโอเคหรอก"
"ทำไมวะ ไม่โอเคตรงไหน" คยองซูหันมาถามแบคฮยอนอย่างสงสัย
" ไม่โอเคกับผัวกูนี่แหละ มันหล่อเกินไป "
แบคฮยอนบอกก่อนจะหัวเราะเพื่อนอีกสองคนที่ส่ายหน้าแล้วเดินหนีไป ใบหน้าเรียวหันไปมองชานยอลที่เปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ ก่อนจะหยิบมือถือมาอัพรูปที่ตัวเองใช้มือถือถ่ายไว้เองลงไปในไอจี
ถูกใจ 16,485 คน
Bakie ห้ามมองใครแบบนี้นอกจาก...... @PCY
OSE โว๊ะ @Bakie @PCY
KJI นอกจากกู? @Bakie @PCY
Bakie ไม่เสือกสิเพื่อน @KJI
D.O. กูยอมให้วันนึงแต่ทำไม
กูไม่เห็นรูปนี้วะ@Bakie @PCY
PCY ถ่ายภาพโดยแบคฮยอนนี่@D.O.
JD พี่ปาร์คคคคค @Bakie @PCY
#somedaycb
*********************
ตอนที่เค้าไม่ทะเลาะกันบนเตียงก็มี
5555555555555555555555555
ปล่อยให้ไปตบตีกันตอนหน้าเน๊อะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น