วันศุกร์ที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2561

Some Day 12




Some Day 12








ถูกใจ  6,104  คน

PCY     @Bakie
OSE     แหมมมมม @PCY @Bakie
KJI      แหมมมมมมมมม @PCY @Bakie
HSOL  สามีหล่อมากค่ะ
D.O.     แหมมมมมมมมมมมม@PCY @Bakie
Bakie    แรด @PCY    Baekhyun's @HSOL
PCY     แรดหรือรักพิมพ์ให้ถูกด้วยครับ @Bakie
JD        แหมมมมมมมมมมมมมมม @PCY @Bakie
PCY     เรียนมาคำเดียวรึไงพวกโง่ @OSE @KJI
              @D.O. @JD
JD       คำว่ารักพวกกูก็สะกดเป็นนะมึง @PCY @Bakie



" อย่าบอกว่าที่มึงหายหัวไปตั้งแต่เช้า   คือไปทำสีผมมา  "    

แบคฮยอนที่นั่งอ่านคอมเม้นท์ไปเบะปากไป   เงยหน้ามาถามชานยอลที่เพิ่งกลับมาจากข้างนอก  

" เออ   แม่งแสบหัวชิบหาย   "   ร่างสูงที่ทิ้งตัวลงนอนบนตักเล็กบ่นออกมาพร้อมกับขยี้หัวตัวเองไปด้วย

" ดูปากกูนะชานยอล  สมน้ำหน้า  "        มือเรียวกุมที่แก้มของร่างสูงพร้อมกับก้มหน้าลงไปบอก

" เดี๋ยวจะโดน  "         มือหนาดีดที่หน้าผากเนียนของร่างบางที่นั่งหัวเราะอยู่

 "อยากทำสีผมคู่กับกูอ่อ "

" ทำไม  ทำไม่ได้อ่อ "   

"แฟนใครทำไมน่ารักจังครับ"

"แฟนมึงไงครับ"

"ไปทำกับข้าวให้กูกินไป  หิวแล้ว"       แบคฮยอนเอ่ยบอกร่างสูงที่นอนอยู่บนตัก

" กินกูก่อนป่ะ "

" โอ๊ย  ไปเร็วๆเลยลุกขึ้น "   แบคฮยอนอมยิ้มมองตามร่างสูงที่เดินหัวเราะเข้าไปในครัว

" อยากกินอะไร "

" อะไรก็ได้   ที่มึงทำอ่ะ "

" ปากหวานแบบนี้อยากได้อะไรครับ "

" ขอคิดก่อนนะครับ "      

" อย่าคิดนาน  ยิ่งคิดนานยิ่งเยอะมึงอ่ะ "   

มือหนาหั่นเนื้อตรงหน้าพร้อมกับปากที่เอ่ยบอกอีกคนไปด้วย  ก่อนจะเงยหน้ามามองอีกคนที่เดินมายืนกอดอกอยู่ข้างๆ  

" ยังคิดไม่ออก  ทดไว้ในใจก่อน "

" ใจมึงยังมีที่ว่างอีกเหรอวะ  นึกว่ามีแต่กูจนเต็มหัวใจแล้ว "   ชานยอลแกล้งถามเสียงเครียด

" จริงจังป่ะเนี่ย "

" กูดูไม่จริงจังเหรอวะ "      ชานยอลเอ่ยถามก่อนจะหัวเราะร่างบางที่เริ่มทำหน้าเครียด

" กวนตีนกูอีกแล้วนะ "     

" อาทิตย์หน้ามึงสอบรึยัง "

" อือ "    

" ปิดเทอมไปไหนรึป่าว "

" ไม่รู้วะ     มึงไปไหนอ่ะ "

" ปกติกูจะไปญี่ปุ่น "   

" ญี่ปุ่นเหรอ "   

" เออ   ไปด้วยกันนะ "

" ป๋า...ลองอ้อนวอนหนูก่อนสิ "

" งั้นก็ไม่ต้องไป  กูไปกับเพื่อนกูก็ได้ "

" โห.....ป๋าอ่ะใจร้าย  "  

" หลบ   ไปนั่งรอที่โต๊ะโน่น "

" กูไม่เกะกะหรอกน่า "

" เดี๋ยวน้ำมัน มันกระเด็นใส่ "

แบคฮยอนเดินหันหลังไปพร้อมกับแอบอมยิ้มในความใส่ใจเล็กๆน้อยๆของอีกคน    ร่างบางที่สวมเสื้อเชิ้ตตัวยาวของร่างสูงหย่อนสะโพกลงนั่งบนเก้าอี้ที่โต๊ะอาหาร   มือเรียวยกขึ้นมาเท้าคางมองอีกคนที่ยืนทำกับข้าวอยู่

" แอบมองกูเหรอ "    เสียงทุ้มเอ่ยถามอีกคนที่นั่งจ้องอยู่โดยไม่ได้หันหน้ามามอง

"บ้าา   กูก็มองกะทะมองตะหลิวไปเรื่อย "    แบคฮยอนแกล้งตอบอีกคนก่อนจะหันสายตาไปมองทางอื่น



" อร่อย  "   

ชานยอลยกยิ้มให้กับคำชมสั้นๆของร่างบางที่นั่งกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อยอยู่ด้วยกัน  ดวงตาคมกวาดมองเสื้อเชิ้ตที่ตัวเองเป็นคนสวมให้ตั้งแต่เมื่อเช้า  

"มึงยังไม่ได้อาบน้ำเหรอวะ"

"อือ  ก็เพิ่งตื่นก่อนมึงกลับมาแป๊ปนึง"

"นอนหรือตาย"

"เพราะใครล่ะ"

"อย่ามาโทษกูมึงขี้เกียจเองมากกว่า    กูล่ะอยากให้แฟนคลับมึงเห็นสภาพคิ้วท์บอยของพวกมันจริงๆ"

" แหม....สภาพแบบนี้แหละที่คนอื่นเค้าอยากเห็นน่ะ  "  

" เหรอ "

" แต่ไม่ต้องคิดมาก  ยังไงก็มีมึงคนเดียวที่ได้เห็น "



*******************

"เหลือสอบพรุ่งนี้อีกวันใช่ป่ะ  "   

"เออ  ถามทำไม"

จงแดหันมามองหน้าแบคฮยอนที่นั่งเท้าคางถาม ก่อนจะตอบกลับไป

"กูก็ถามไปเรื่อยๆ"

"เป็นอะไรของมึงว่ะไอ้แบค"    คยองซูหันมาถามเพื่อนที่เฉื่อยผิดปกติ

"เออ  เห็นซึมๆมาสามวันล่ะ   ผัวทิ้ง?"

"นั่นปากมึงเหรอ จงแด"

"อ้าว   แล้วเป็นอะไร"

"คิดถึงชานยอล"

"ทำไมวะ   ก็อยู่ด้วยกันทุกวันไม่ใช่เหรอ  "  จงแดถามเพื่อนอย่างงงๆ

"เปล่า   อยู่ห้องใครห้องมันตั้งแต่สอบมานี่แหละ"

"ทำไมต้องอยู่ห้องใครห้องมันวะ"

"กูบอกมันเองแหละ  ว่าให้นอนคนละห้อง"

"เพื่อ?"

"กูก็กลัวว่าอยู่ด้วยกันเดี๋ยวไม่ได้อ่านหนังสือ"

"แล้วจะมาบ่นเพื่อ"

"ก็กูคิดถึงมันนี่หว่า"

"มึงก็ไปนอนห้องมันสิ"

"ได้ไงมึง  เดี๋ยวเสียหน้า"

"งั้นก็ทนคิดถึงมันต่อไปแล้วกัน"

คยองซูส่ายหน้า  บอกแบคฮยอยที่นั่งทำหน้าหงอยอยู่ข้างๆ



หนังสือเรียนวิชาที่จะสอบในวันรุ่งนี้ถูกปิดลงเมื่ออ่านจนถึงหน้าสุดท้าย    ร่างบางลุกเดินจากโต๊ะอ่านหนังสือไปทิ้งตัวลงนอนบนเตียงกว้าง    ที่ไม่เคยรู้สึกว่ามันกว้างขนาดนี้มาก่อน    จนเมื่ออีกคนที่เคยนอนด้วยกันทุกคืนไม่ได้นอนอยู่ข้างกัน     แบคฮยอนถึงเพิ่งรู้สึกว่าเตียงนอนมันช่างกว้างเหลือเกิน   


เวลาเกือบเที่ยงคืน   ร่างบางที่นอนไม่หลับเดินมาหยุดยืนกอดอกมองประตูห้องตัวเองอย่างชั่งใจ   สักพักคนนอนไม่หลับหันหลังจะเดินกลับไปที่เตียงนอน


" ติ๊ด...แกร๊ก..."


ร่างสูงที่เปิดประตูห้องเข้ามาอ้าแขนรับอีกคนที่เดินเข้ามาสวมกอดย่างงงๆ   เสียงทุ้มเอ่ยถามคนที่ซุกอยู่กับหน้าอกกว้าง


"จะไปไหน"



"คิดถึงแล้วทำไมไม่ไปหากู "      ชานยอลที่นอนให้อีกคนกอดอยู่บนเตียงเอ่ยถาม

"กูกลัวมึงอ่านหนังสืออยู่"

"แล้วไง"

"เดี๋ยวเห็นกูมึงก็ไม่ได้อ่านหนังสือน่ะสิ"

"กูแยกแยะได้ป่าววะ"

"เหรออออ"

"เออ     นี่ไงกูก็ไม่ได้เอามึงซะหน่อย นอนกอดกันใสใส "


ริมฝีปากที่เอ่ยบอกกดจูบลงบนกลุ่มผมนิ่มของคนที่ขยับใบหน้าไปมาบนแผ่นอกกว้างจนได้ที่  ดวงตาเรียวค่อยๆหลับลงด้วยความง่วงงุน  พร้อมกับพึมพัมออกมาเบาๆ


"มึงมันนิสัยไม่ดีชานยอล"


"มาทำให้กูรักมึงขนาดนี้ได้ไงวะ"


********************


"มานานยังวะ"

"เพิ่งมาเมื่อกี้"     

ใบหน้าเรียวเงยหน้าจากมือถือในมือขึ้นมายิ้มตอบชานยอล  ที่เดินออกมาจากตึกวิศวะ  พร้อมกับเซฮุน  และจงอินที่นั่งลงข้างคยองซู

"เดี๋ยวนี้เพื่อนกูยิ้มเก่งจังวะ"    เซฮุนเอ่ยแซวแบคฮยอนก่อนจะโดนตวัดสายตามามอง

"อยากโดนกูด่าเหรอไอ้ฮุน"

"แหมทีกูนี่ด่าเอาๆนะ"    เซฮุนหันมาด่าเพื่อนขำๆ

"กลับเลยไหมกูง่วงนอน"    คิมจงอินหันมาถามด้วยใบหน้าง่วงๆ

"เออ กลับเลยเดี๋ยวกูจะไปบ้านลู่หานด้วย"

"เค้าให้มึงเข้าบ้านด้วยเหรอวะ " แบคฮยอนแกล้งถามเซฮุน

"ก็เกือบไม่ได้เข้า  ป๊าดุชิบหาย"

"เป็นกู กูไม่ให้มึงเข้า "  คยองซูหันมาบอกเซฮุนด้วยอีกคน

"ทำไมพวกมึงไม่รักกูกันเลยวะ"

"ก็มึงไม่ใช่ผัวพวกกูไง   ไปกลับบ้านได้แล้ว"



ร่างบางที่ยังสวมชุดนักษาอยู่นั่งเล่นอยู่หน้าทีวีในห้องตัวเอง  ใบหน้าเรียวหันมามองกลุ่มผมสีเทาที่พิงลงมากับไหล่เล็ก

"ตอนเย็นกูไปเที่ยวกับเพื่อนนะ"

"เพื่อน?"

"เพื่อนที่คณะ  จงอินกับเซฮุนก็ไป"

"มีชะนีรึป่าว "    แบคฮยอนเอ่ยถามร่างสูงที่เลื่อนลงไปนอนบนตัก

"มี"

"ใคร"

"ก็เพื่อนในคณะกูนั่นแหละ"

" อือ "

" ไม่ต้องกลัวกูจะสนใจคนอื่นหรอกน่า  " 

" เหรอออ "

" อย่างมากกูก็แค่มอง "    ร่างสูงเอ่ยบอกก่อนจะหัวเราะขำอีกคนที่ตวัดสายตามามอง

"  เรื่องของมึง   แล้วไปกี่โมง "

" ทุ่มนึง   "

" อือ  "

" หกโมงปลุกกูด้วย "    

เสียงทุ้มเอ่ยบอกก่อนจะหลับตาลงนอนบนตักของร่างบางที่ลูบหัวเล่นเบาๆ


" ต้องหล่อขนาดนี้เลย  "    

ดวงตาเรียวของร่างบางที่ยืนพิงสะโพกกับโซฟาตัวใหญ่ในห้องของอีกคน กวาดมองร่างสูงตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะเอ่ยถามอย่างหมั่นไส้    

"ก็ผัวมึงหล่อ  ให้ขี้เหร่กว่านี้กูก็ทำไม่ได้วะ"

"โอ๊ย  กูจะอ้วก"

"มึงท้องเหรอ"    ชานยอลแกล้งถามด้วยน้ำเสียงตกใจ

"ท้องบ้านมึงสิ"   มือเรียวฟาดที่ต้นแขนของร่างสูงที่ยืนหัวเราะอยู่

"แล้วจะกลับกี่โมง"

"น่าจะดึก"

"เออๆ  ไปได้แล้ว  "

"ไปนะ  "   จมูกโด่งกดลงที่แก้มนุ่มพร้อมกับบอก

"เออ  "

"งอนกูรึป่าว   "  ร่างสูงถอยออกมามองหน้าแบคฮยอนก่อนจะถาม

"เปล่า   จะงอนเรื่องไร"

"ก็เรื่องกูไปเที่ยวไง"

" คิดมาก  ไปได้แล้วขับรถดีๆล่ะ "

" ครับผม เดี๋ยวจะรีบกลับ  "   

" อือ"   

แบคฮยอนมองตามร่างสูงที่เดินออกไป      ก่อนจะยกยิ้มมุมปากแล้วเดินกลับเข้าห้องนอนไป


******************

"เมียไม่มาด้วยเหรอวะ"    ชีวอนเอ่ยถามชานยอลที่นั่งกินเหล้าอยู่

"ไม่มา"

"นึกว่าเมียจะไม่ให้มึงมา"

"แบคฮยอนมันก็ไม่ได้งี่เง่าขนาดนั้น"    ชานยอลเอ่ยตอบรุ่นพี่ที่เอ่ยถาม

"แล้วมันเป็นยังไง"

"ถ้าบอกมัน มันก็มีเหตุผลอยู่"

"ดูท่าจะกลัวเมียนะมึง"

"ไม่ได้กลัวแค่เกรงใจ  "  ชานยอลเอ่ยตอบก่อนจะหัวเราะเบาๆ

"เป็นผม ผมก็กลัวพี่ชีวอน  ไอ้แบคเวลามันโกรธนะ อย่าให้พูด "  จงอินหันมาบอกขำๆ

"เออ กูก็ว่าน่าจะใช่ย่อย  มึงไม่เคยโดนเหรอไอ้ชาน"

"ไม่เคย"     ชานยอลเอ่ยบอกพร้อมกับยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม


"ชานยอล  ขอนั่งด้วยนะคะ"     ใบหน้าคมของร่างสูงที่นั่งดื่มเหล้าอยู่กับเพื่อนๆหันไปมองซูจีที่นั่งเบียดลงมาข้างๆ

"เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นมาเที่ยวเลยนะคะ"     แขนเรียวสอดเข้าไปที่ต้นแขนแกร่ง

"ครับ"

"ไม่ค่อยว่างเหรอคะ"

"เปล่าครับ"

"แล้วทำไมล่ะคะ"

"พอดีเมียหวงครับ"     

ชานยอลเอ่ยบอกพร้อมกับดึงแขนออกมาจากมือเรียวก่อนหญิงสาวจะลุกเดินออกไปอย่างไม่พอใจ  ชานยอลเหลือบไปมองมือถือบนโต๊ะที่มีข้อความเข้า   ก่อนจะหยิบขึ้นมากดเข้าไปดู สายตาคมมองรูปภาพที่ปรากฏขึ้นมา  

แบคฮยอนที่สวมเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวใหญ่ของร่างสูงนอนคว่ำกายอยู่บนเตียงนอน  ชายเสื้อเชิ้ตที่คลุมสะโพกเกือบจะไ่ม่มิด   รวมถึงต้นขาเรียวขาวที่ไม่มีอะไรปกปิด  ร่างสูงไล่มองจนทั่วก่อนจะมองใบหน้าเรียวที่นอนซบอยู่กันท่อนแขนเรียวมีเพียงดวงตาที่โผล่ขึ้นมาให้เห็น    ริมฝีปากหยักยกยิ้มให้ดวงตาเรียวในรูปก่อนจะกดปิดมือถือ

"เมียตาม?"

"ก็ไม่เชิง "    ริมฝีปากหยักที่กลืนเหล้าลงไปในลำคอเอ่ยบอกเซฮุนที่หันมาถาม

"เดี๋ยวกูจะกลับแล้วนะ คยองซูไม่ค่อยสบาย"    

จงอินมองเวลาบนข้อมือที่บอกเวลาเกือบสี่ทุ่ม  เงยหน้ามาเอ่ยบอกเพื่อน

"เดี๋ยวกูจะกลับเหมือนกัน  "   ชานยอลเอ่ยบอกขึ้นมา

"งั้นกูกลับด้วย"

"เบื่อพวกมีเมียวะ   แดกแป๊ปๆก็จะกลับแต่บ้าน "    ชีวอนส่ายหน้าขำๆรุ่นน้อง

"ก็หาบ้างสิพี่"

"ไปให้พ้นหน้ากูไป    แล้วทีหลังก็พาเมียมาด้วยจะได้ไม่ต้องรีบกลับ "

รุ่นพี่โบกมือไล่หนุ่มๆพร้อมกับบอกก่อนจะหันไปกินเหล้ากับเพื่อนๆต่อ


*******************

" มาเร็วกว่าที่คิดนี่หว่า  "  

ร่างบางที่นอนเล่นมือถืออยู่บนที่นอนเอ่ยบอกร่างสูงที่เดินเข้ามาในห้องนอน   มือถือเครื่องหรูในมือเรียวถูกอีกคนดึงไปโยนลงบนที่นอน  

 "ทำไมรีบกลับล่ะป๋า   "  แบคฮยอนเอ่ยถามร่างสูงที่อยู่ตรงปลายเท้า

"กลัวหนูเหงาป๋าเลยรีบกลับครับ"

" เมา? "

"เมากูจะขับรถกลับมาได้ไง"

ร่างบางที่นอนหงายอยู่บนที่นอนมองดวงตาคมที่เยิ้มกว่าปกติเพราะฤทธิ์์แอลกอฮอลล์ที่ดื่มเข้าไปไม่น้อย

"ไม่เมา....แต่ก็ไม่เหมือนเดิมป่าววะ"

"หึ..."

ร่างบางที่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวใหญ่กับกางเกงชั้นในสีขาวถูกอีกคนจับพลิกให้นอนคว่ำ  ใบหน้าเรียวเหลียวกลับมาสบตาร่างสูงที่ยกยิ้มให้

"แต่กูเอาได้เหมือนเดิม  ไม่ต้องห่วง"

ร่างบางโดนไล่จูบจากข้อเท้าเล็กขึ้นมาตามเรียวขาขาว เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่โดนถลกขึ้นมา ก่อนแผ่นหลังขาวเนียนจะโดนขบกัดจนเกิดรอยรักไปทั่ว

"อ๊ะ..."

ริมฝีปากร้อนจูบลงตรงเอวบางพร้อมกับดูดดึงจนเสียงครางหวานหลุดออกมา   สายตาคมเหลือบขึ้นมองสบกับร่างบางที่เหลียวมองอยู่

ลิ้นร้อนตวัดเลียเรื่อยมาที่บั้นเอว  กางเกงชั้นในสีขาวถูกดึงออกจากสะโพกกลมด้วยฟันคม   มือหนาดึงกางในออกไปพ้นจากเรียวขาพร้อมกับฟันกัดลงบนสะโพกนุ่มตรงหน้า 

"อ๊าา....อื้ออ...ชานยอลลล...อ๊ะ"

ใบหน้าเรียวฝังลงกับที่นอนนุ่มพร้อมกับร้องครวญครางไม่ขาดปาก  มือหนาของร่างสูงเลื่อนลงมาปลดกระดุม  ซิปกางเกงถูกรูดลงพร้อมกับท่อนเนื้อที่ถูกควักออกมาชักรูดจนแข็งตัว    ใบหน้าคมละออกมาจากสะโพกนุ่มที่โดนกัดจนมีแต่รอยฟัน

ร่างสูงจับที่เอวบางให้ยกสะโพกขึ้นมาคลานสี่ขา  ท่อนเนื้อแข็งถูกจับมาจ่อที่ช่องทางรักพร้อมกับดันเข้าไปจนสุด

"อ๊าาา....ชานยอล..เบาๆ...อ๊ะ"

"ไม่ไหววะ...ขอรอบนึงก่อน...ซี๊ดดด"

"อ๊ะ...อ๊ะ..."

ร่างสูงที่จับเอวบางไว้แน่น กระแทกแก่นกายเข้าไปในช่องทางรักถี่ยิบด้วยอารมณ์เก็บกดมาหลายวัน  ไม่นานก่อนจะดึงออกมาปลดปล่อยด้านนอก

ร่างบางถูกอุ้มไปนั่งพิงที่หัวเตียง  ก่อนร่างสูงจะถอยออกไปยืนปลดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมด   ร่างบางที่นั่งพิงกับหัวเตียงยกขาเรียวขึ้นมาชันออก มือเรียวรูดรั้งแก่นกายตัวเองขึ้นลงพร้อมกับสบตาอีกคนไปด้วย

"อ๊ะ....อ๊ะ..."

ร่างสูงที่คลานเข้ามาหาร่างบางรั้งท้ายทอยเล็กเข้ามา กลีบปากนุ่มที่ร้องครางเพราะความเสียวจากแก่นกายที่ใกล้จะปลดปล่อยโดนบดจูบขบเม้มอย่างแรง เรียวลิ้นตวัดเลียดูดดึงกันไปมาจนเสียงก้องไปทั่วห้องนอน  เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ถูกปลดกระดุมออกบางเม็ด  ติ่งไตที่ชูชันถูกบดคลึงด้วยปลายนิ้วยาว

"อ๊ะ....ชาน...ชาน...อ๊ะ...เสียว "

เสียงหวานครางบอกร่างสูงที่ใช้ลิ้นเลียไปทั่วซอกคอก่อนแก่นกายในมือเรียวจะปลดปล่อยออกมา

"เมียกูโครตเซ็กซี่เลยวะ"

เสียงแหบพร่าของร่างสูงดังอยู่ชิดใบหูเล็กของคนที่หอบหายใจอยู่    แขนเรียวคล้องกับต้นคอแกร่ง พร้อมกับเอียงคอถาม

"ทำไมวันนี้ป๋ารุนแรงจัง"

"ก็ป๋าไม่ได้เอาหนูมาตั้งหลายวันแล้วนี่ครับ"

"แล้วหนูจะไหวเหรอป๋า  "

ร่างบางเอนกายลงกับที่นอนเมื่อใบหน้าคมเลื่อนลงไปด้านล่าง  สะโพกกลมแอ่นเข้าหาเรียวลิ้นที่ตวัดเลียไปรอบๆช่องทางรัก 

"อ๊าาา...เสียวจัง...อ๊ะ..."

"อืมมม..อ่าาาห์     "

ลิ้นร้อนตวัดรัวที่ช่องทางรักจนเสียงน้ำลายเสียงดังเฉอะแฉะ   มือเรียวจิกที่กลุ่มผมสีเทาอย่างแรงด้วยความเสียวที่อีกคนปรนเปรอให้

"อ๊ะ...ป๋า..กระแทก..หนูหน่อย"

ท่อนเนื้อแข็งถูกดันเข้ามาทันทีที่อีกคนร้องขอ    ขาเรียวถูกจับพาดกับบ่ากว้าง  ร่างบางที่โดนกระแทกจนกายโยกไปตามแรงกระแทกร้องครวญครางสุดเสียง

"อ๊าา...อ๊ะ...อ๊ะ...เร็วหน่อย..."

"อืมม....ซี๊ดดด...เมียป๋าตอดสุดยอดเลยวะ....อ่าห์"

"อื้อออ....ไม่ไหวแล้ว...เสียว...อ๊าาา..."

สะโพกกลมเด้งเข้าหาแก่นกายจนกระแทกจุดกระสัน   ใบหน้าเรียวส่ายไปมาจนกลุ่มผมกระจายอยู่บนที่นอน   แก่นกายเล็กปลดปล่อยออกมาทั้งที่ยังไม่โดนสัมผัส   ร่างบางถูกพลิกขึ้นมาด้านบนทันทีที่ปลดปล่อย    มือหนาเคล้นที่สะโพกกลมพร้อมกับเอ่ยบอก

"ขย่มให้ป๋าหน่อยครับ"



"เดี๋ยวบ่ายๆกูกลับบ้านนะ  "    แบคฮยอนเอ่ยบอกร่างสูงที่ล้มตัวลงมานอนในเวลาที่ล่วงเข้าวันใหม่

"ให้กูไปส่งไหม"

"ไม่อ่ะ  เดี๋ยวกูขับรถไปเอง"

"ไปค้างเหรอวะ"

"เออ   น่าจะค้างสองสามวัน"

"อืม"

" แล้วมึงไม่กลับบ้านเหรอ "   


ใบหน้าเรียวเริ่มซุกเข้าหาแผ่นอกกว้างพร้อมกับดวงตาที่หลับตา


"เดี๋ยวกูกลับเย็นๆ"     


ริมฝีปากหยักประทับจูบลงบนหน้าผากเนียนก่อนจะหลับไปพร้อมกัน


*********************


"ม๊าาา......ขอนอนอีกแป๊ปนึงครับ"

ใบหน้าเรียวซุกหน้าหนีลงกับหมอนพร้อมกับตวัดผ้าห่มขึ้นมาคลุมหัว   เพราะถูกหอมแก้มก่อกวนการนอน   คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเมื่อรู้สึกว่ามีคนมุดเข้ามาในผ้าห่มผืนหนา
ก่อนจะกระพริบตาขึ้นมามองคนที่ดึงตัวเองเข้าไปกอดพร้อมกับกดจูบที่หลังคอ  ผ้าห่มผืนหนาถูกสลัดออกพร้อมกับร่างสูงที่นอนยิ้มอยู่

"ชานยอล!"

"เออกูเอง"

"มาทำไม"

"มาไม่ได้อ่อ"   มือเรียวผลักหน้าร่างสูงที่เอียงคอถามอย่างหมั่นไส้

"แล้วม๊ากูก็ปล่อยให้มึงขึ้นมา"

"เออ  ม๊ามึงบอก ขึ้นไปเลยจ๊ะชานยอล  คนเล็กน่าจะนอนตายอยู่บนห้องนั่นแหละลูก"

"อันหลังมึงพูดเองชานยอล  ม๊ากูไม่ได้พูดแน่นอน"

"รู้ดี"    ชานยอลหัวเราะบอกก่อนจะฟัดแก้มนุ่มที่แสนคิดถึง

"คิดถึงกูล่ะสิ   กูว่าละแปลกๆหายหัวเงียบไปตั้งแต่เมื่อคืน"

"ไม่คิดถึงกูเลยเหรอ"

"คิดถึงงงงงง  "   แบคฮยอนแกล้งบอกอย่างหมั่นไส้

"คืนนี้ไปค้างบ้านกูไหม   "

"ทำไม  มีไรรึป่าว"



"แม่กูคิดถึงลูกสะใภ้"





************************

เราเก็บพริกมาหมดสวนเลย
5555555555555555555













































ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น